باهم یکی شدیم تا ابد...

دخترکم

داستان زندگی ما از اونجا شروع شد که خانواده ی من و بابائی قبلا باهم همسایه و آشنا بودیم،مدتها از هم خبر نداشتیم،تا توی یه تماس تلفنی دوباره خونواده هامون همدیگرو پیدا کردن و اینجوری شد که من و بابا مرتضی که توی بچگی همدیگرو دیده بودیم،بعد از چندین سال توی یه مهمونی دورهمی قرار شد که باهم پیمان یکی شدن ببندیم... زندگیمونو شروع کردیم و با هم عهد بستیم که از صفر و با تلاش خودمون یه زندگی گرم و صمیمی بسازیم و خودمون به همه چیو و همه جا برسیم.عهد بستیم که وقتی با تلاشمون زندگیمون قشنگ شد،با اومدن یه دونه نفس،یه عسل شیرینترش کنیم.من و بابائی با هم کار کردیم و خودمون زندگیمون و ساختیم،تا اینکه بالاخره خدا کمکمون کرد و توی سال 89 تونستیم با تلاش و قناعتمون یه خونه ی کوچیک بخریم،خداروشکر که از مستاجری نجات پیدا کردیم.

خدایا همه ی اونائی رو که مستاجرن،مالک کن،اونارو هم مثل ما خوشحال کن.امینننننننننننننننننننننن

 بعد از خونه خریدن و مستقل شدن ،کمبود تورو حس کردیم عزیز دلم،فهمیدیم که وجود یه نفس به زندگیمون معنا میده....